Specialisatie en bijscholing schrijfdocenten

Geplaatst on 25 nov 2015 in Nieuws |

Specialisatie en deskundigheidsbevordering gezocht? Dactylus organiseert scholing voor schrijfdocenten, schrijvers die met groepen werken en docenten die creatief schrijven in hun lessen inzetten. We ontwikkelen daarvoor masterclasses en cursussen op maat. Voorjaar 2016: Feedbacktraining en Lesgeven met poëzie Feedback leren geven en ontvangen; masterclass met Sieneke de Rooij; zaterdag 30-1-2016; Amersfoort Dichten Durven Doen! Lesgeven met poëzie; cursus met Margriet van Bebber; drie zaterdagen: 13 februari, 12 maart en 9 april 2016; Amersfoort Wil je meer uit het werk van je cursisten halen en hen effectiever begeleiden? Wil je vaker poëzie gebruiken in je schrijflessen? Pak een specialisme om je repertoire uit te breiden. Volg een aparte training om een leemte in je didactiek op te vullen. Houd je vak op peil en zorg voor je eigen professionalisering. Dactylus helpt je met expertise voor docenten creatief schrijven. Fijne heldere dag, geweldige opfrisser! (cursiste 2015) Meteen toegepast, direct resultaat bij de cursisten. (cursiste...

Verder lezen

Masterclass Smaak met Kathy Mathys – 11 december, Amersfoort

Geplaatst on 13 nov 2015 in Nieuws |

Masterclass van Kathy Mathys: Schrijven met Smaak 11 december, 14-17 u., Amersfoort Hoe schrijf je over smaken en geuren? Hoe kun je een verhaal levendiger maken dankzij zintuiglijke beschrijvingen? Waarom zitten personages in boeken en films zo vaak te tafelen? Hoe maak je personages sterker door hun zintuiglijke leven te verkennen? In deze masterclass staat alles in het teken van het zintuiglijk schrijven; er is met name aandacht voor de taal van smaken en geuren. Extra inspiratie voor december: net op tijd om het feestmaal van je zintuiglijke indrukken in dé eetmaand-bij-uitstek ook literair te kunnen inzetten! Hier meer informatie en direct...

Verder lezen

Is alles al geschreven?

Geplaatst on 13 nov 2015 in Nieuws |

De masterclass van Simon van der Geest Schrijven met de klassieken die ik 30 oktober volgde, had als ondertitel: over het gebruik van klassieke verhalen in toneel, verhalen en gedichten. Naarmate de middag vorderde, raakte ik steeds meer in de greep van de gedachte dat elk nieuw verhaal op een klassieker is terug te voeren. De term ‘klassieker’ werd breed geïnterpreteerd, zoals Van Dale het definieert: behorend tot de Griekse of Romeinse oudheid of uit vroeger tijden stammend en toch niet verouderd. Behalve Griekse mythen bleken sprookjes, bijbelverhalen én literaire klassiekers als Who is afraid of Virginia Woolf en Wachten op Godot inspiratiebronnen voor de deelnemers. Wie een klassiek verhaal als uitgangspunt voor een nieuw verhaal neemt, moet het volgens Van der Geest niet alleen maar in een modern jasje willen steken. De kunst is om het verhaal uit te kleden, het te ontdoen van zijn keizerlijke buitenkant en de naakte waarheid over te houden. Als je weet waar het in de kern over gaat, kun je verbindingen leggen met je eigen fascinaties, met jouw herinneringen en associaties. Pas dan kun je een nieuwe jas schrijven die past als een tweede huid. Zo werd Van der Geest gevraagd een bewerking van de Mattheus Passion te maken voor jongeren. Hoe doe je dat, zo’n barok meesterwerk terugbrengen tot een jeugdvoorstelling van een uur? De jeugdboekenschrijver die tevens theaterdocent is, deed het door de apostelen te vergelijken met een voetbalelftal met één reservespeler en Jezus de rol van coach toe te bedelen. Door de kruisiging van de Messias als een doelpunt in de kruising te verbeelden. Durf het maar! Zapp Mattheus is een verhaal waarin het meesterwerk overeind blijft, maar waarin je er door de verrassende invalshoek ineens ook een ander verhaal in leest. Alles mag dan al al geschreven zijn, het hoeft je er geenszins van te weerhouden om het nog eens te doen. Op jouw manier. Ter voorbereiding op deze masterclass las ik de Griekse mythe Filemoon en Baukis. Toeval of geen toeval, ik trof er een thema in aan dat naadloos aansluit bij een verhaal waarmee ik al een tijdje rondloop; het verlangen om gelijk te sterven met degene met wie je al jaren samenleeft. Ik had mijn verhaalidee niet bij voorbaat met de Griekse goden in verband gebracht, maar nu zullen die zeker hun invloed uitoefenen op mijn uiteindelijke tekst. Ik heb nog geen klassieker voor ogen waarop ik eigen werk zou willen baseren, wel zal ik voortaan steevast naar iets oerouds op zoek gaan voordat ik aan iets nieuws begin. © Dorothée  Albers...

Verder lezen